CHILI PEPER GEBRUIK, EIGENSCHAPPEN EN VOEDINGSWAARDEN.

Weet jij alles over deze rode plant? Maak je geen zorgen! Via dit artikel zullen we de oorsprong en onderscheidende kenmerken ontdekken, hoe je chilipeper gebruikt, de eigenschappen en voordelen ervan, maar ook de contra-indicaties. Hierna zullen we ons concentreren op een van de bekendste kenmerken, de pittige smaak, en om af te ronden een paar leuke weetjes!

Historische oorsprong.

Chilipeper, in het Latijn Capsicum annuum, is een eenjarige plant die behoort tot de familie van de Solanaceae, dezelfde van aardappelen, aubergines, tomaten en tabak. Inheems op het Amerikaanse continent, werd het door Christopher Columbus naar Europa gebracht, terug van zijn tweede reis in de Nieuwe Wereld.

Kenmerken van chilipeper.

De chilipeper heeft een rechtopstaande stengel, witte bloemen en langwerpige vruchten die tijdens de groeifase overgaan van groen naar geel naar felrood. De eigenaardigheid van de vrucht is de kruidigheid in de mond, kenmerkend voor capsaïcine, een alkaloïde die erin aanwezig is in verschillende concentraties, afhankelijk van de beschouwde soort.

Naast de pittige smaak is capsaïcine een rubefaciënte stof, die de bloedstroom kan stimuleren en verhogen. De typische pittige smaak maakt chili tot een ideaal kruid in de keuken om onze recepten op smaak te brengen. Maar omdat het zeer rijk is aan actieve ingrediënten, is het gebruik van chilipepers ook beroemd in plaatselijke preparaten om artritis en spierpijn tegen te gaan.

De vrucht bevat vitamines (C, E, K, B, A), minerale zouten waaronder calcium, koper en kalium, carotenoïden, bioflavonoïden en lecithine. Vooral chili is rijk aan vitamine C: 100 gram van deze pittige vrucht bevat 229 milligram tegen 50 milligram sinaasappel!

Gunstige eigenschappen.

Het gebruik van chilipeper is nuttig als natuurlijk middel dat de bloedcirculatie stimuleert, het ontstaan ​​van bacteriën tegengaat, het cholesterol verlaagt en de stofwisseling activeert.

De belangrijkste voordelen van chili zijn:

-het verbeteren van de bloedcirculatie;

-bevordering van de darmmotiliteit;

-verlaging van het cholesterolgehalte in het bloed;

-antioxidant, antibacterieel en antihistaminicum zijn;

-het voorkomen van infecties;

- slijmoplossend zijn;

-het stimuleren van de vitaliteit van de weefsels;

-activering van de stofwisseling.

Het gebruik van chilipepers is ook gunstig omdat capsaïcine bepaalde receptoren stimuleert, waaronder die van de tong, die ons de typische kruidige smaak laten voelen, zoals we zullen zien, maar ook inwerken op de receptoren die zich ter hoogte van het bruine vetweefsel bevinden, de zogenaamde genaamd Bat. Dit weefsel heeft de functie vet vrij te geven in de vorm van warmte. De inname van chili geeft ons in feite een gevoel van warmte, wat niet overeenkomt met een echte stijging van de lichaamstemperatuur.

Door de Bat-receptoren te activeren, kan capsaïcine vetcellen vrijgeven in de vorm van energie en temperatuur, in plaats van ze op te slaan als voorraden… en niet alleen. Capsaïcine kan namelijk de afscheiding van Grelin verminderen, een pancreashormoon dat verantwoordelijk is voor het hongergevoel. Op deze manier wordt het eetlustsignaal verzwakt en worden we ertoe gebracht minder voedsel binnen te krijgen.

Contra-indicaties voor het gebruik van chilipepers.

Vanwege de talrijke gezondheidseigenschappen kan de consumptie en in ieder geval het overmatige gebruik van chilipepers irriterend zijn voor het maagslijmvlies. Daarom wordt het gebruik ervan niet aanbevolen bij maagzweren, gastro-enteritis, blaasontsteking, hepatitis en aambeien. Bovendien moeten kinderen onder de 12 jaar en zwangere vrouwen hun consumptie beperken.

De bekende pittige smaak.

Zoals we hebben gezien, wordt de pittige smaak aan de chili verleend door de capsaïcine, een stof die in alle delen van de vrucht voorkomt. In tegenstelling tot wat vaak wordt aangenomen, is capsaïcine niet alleen geconcentreerd in de zaden, maar wordt het vooral aangetroffen in de zogenaamde placenta, het witte binnenmembraan waaraan de zaden zijn bevestigd. Het zit ook in discrete hoeveelheden in filamenten en zaden. De placenta, evenals de zaden en hun filamenten, bevinden zich rond de kop van de vrucht. Om deze reden is het puntje van de chili minder pittig dan de bovenkant.

Er zijn meer dan drieduizend soorten chili, elk met een andere mate van pittigheid. Om het specifieke niveau ervan te meten, wordt een empirische waardeschaal gebruikt, de zogenaamde Scoville-schaal, naar de naam van de scheikundige die deze heeft uitgevonden.

Deze schaal gaat van 0 tot 10 graden. De Scoville (SU)-eenheden meten de hoeveelheid capsaïcine die in de vrucht aanwezig is en worden berekend op een schaal variërend van 0, de waarde van de paprika, tot 16 miljoen pure capsaïcine!

Bevochtig de verbranding van chilipeper.

De pittige smaak van chilipeper wordt veroorzaakt door de werking van capsaïcine op de receptoren van de tong, waardoor een branderig gevoel ontstaat dat lijkt op wat je krijgt als je heel heet voedsel eet. Het is alleen zo dat de chili-sensatie langer aanhoudt.

Om de verbranding van chilipeper te temperen, heeft het geen zin veel water door te slikken. Capsaïcine is oplosbaar in alcohol of vet, met name caseïne. Het kan dus handig zijn om een ​​glas wijn te drinken, kaas, yoghurtsaus of een beetje melk te drinken. Daarom wordt het in de Mexicaanse keuken, die erg pittig is, gebruikt bij maaltijden met zure room, maar ook in de Indiase keuken waar gerechten vergezeld worden door lassi, een drankje gemaakt van yoghurt.

In ieder geval is zelfs een eenvoudig sneetje brood een zeer effectief middel tegen verbranding, omdat het kauwen op het kruimeltje capsaïcinemoleculen uit de tongreceptoren verwijdert.

Curiosa en leuke weetjes.

Capsaïcine vertegenwoordigde de strategie van Moeder Natuur om de overleving en voortplanting van de chiliplant te garanderen. De typische pittige smaak hield de zoogdieren weg, die de zaden aten en ze door de spijsvertering volledig vernietigden.

Integendeel, vogels zijn immuun voor capsaïcine omdat ze de smaak ervan niet voelen omdat ze de receptoren missen waarop deze stof inwerkt. Het is dankzij hen dat de peperplant erin is geslaagd te overleven en zich voort te planten. De zaden die de vogels binnenkrijgen, worden namelijk tijdens de maaltijd of via de ontlasting verspreid.